Tetsave peraşasında Kohenler’in giydiği Bigde Kehuna ve özellikle de Kohen Gadol’u kıyafetleri detaylarıyla anlatılır. Kohen Gadol’un göğsünde taşıdığı değerli taşlarla bezenmiş olan Hoşen bunlar içinde en ilgi çekici olanlarından biridir.
Gemara Masehet Şabat’ta bu peraşa ile ilgili olağanüstü bir öykü anlatır. Yahudi olmayan bir kişi yeşiva öğrencilerini izlerken öğretmenin Bigde Kehuna dediğimiz kıyafetleri anlattığını duyar. Öğretmen aynı zamanda Hoşen’den söz etmektedir. Kohen Gadol olmak istediğine karar veren bu kişi büyük bir hevesle zamanın en büyük bilgelerinden Şamay’ın evinin yolunu tutar. Bu kıyafetleri giymek için Yahudiliğe geçmek istediğini ona bildirir. Şamay’ın garip istekler karşısında pek de sabırlı veya hoşgörülü olmadığı bilinen bir gerçektir. Büyük bir öfkeyle isteği reddeder ve kişiyi evinden gönderir. Adam yılgınlığa düşmeyen bu kez de sabrı ve hoşgörüsü ile tanınan İllel’in evine gider. İllel adamı sevgiyle karşılar ve dönüşüm yolunda kendisine liderlik etmeyi kabul eder.
Dönüşüm süreci başarıyla tamamlanır. İllel "Bir kişi uygun kraliyet protokolünü inceleyene kadar kral olamaz. Kohen Gadol olmak için Tevrat öğrenmen gerekir" şeklinde telkinde bulunur. Adam bunu kabul ederek Tora eğitimine hız verir.
Öğrenim sırasında adam bir yabancının ya da Kohen olmayan birinin Kohen ibadetini gerçekleştirmesi durumunda cezasının ölüm olacağına ilişkin ‘veazar akarev yumat’ ifadesiyle karşılaşır. Adam bu ifadenin kime atıfta bulunduğunu İllel’e sorar. İllel “Eğer İsrael kralı David bile bu ibadetleri yerine getirirse ölümle cezalandırılmalıdır” şeklinde açıklamada bulunur. Kral David’in bile bir Kohen olarak hizmet veremeyeceğini algılayan adam büyük bir tevazu ile bunu kabul eder, Tora öğrenmeyi sürdürür ve iyi bir Tora bilgesi olur.
Konu anlaşılır gibi görünse de İllel’in davranışı soru işaretleri ile doludur. İllel elbette Yahudiliğe dönmüş bir kişinin bu ibadetleri yapamayacağının ve o kıyafetleri giyemeyeceğinin farkındadır. Neden bunu baştan adama söylemeden onun bunu kendisinin keşfetmesini istemiştir?
Rabiler konu dini anlamda gelişim söz konusu olduğunda dikkatli davranmak konusunda uyarıda bulunurlar. İllel kendisine Bigde Kehuna’nın coşkusu içinde yaklaşan adamın ‘veazar akarev yumat’ emrini algılaması için zamanın uygun olmadığını kavramıştır. O anda Kehuna’nın Aaron’un soyuna verildiğini anlatmak için çaba göstermek beyhudedir. İllel akıllıca bu mesajı adamın kendisinin idrak etmesini beklemiştir. Algısal olarak, din değiştiren kişi bu bilgiye talimat yerine kendi gönüllü çabalarıyla ulaştığında, bunu kabul etmeye hazır olacağının İllel farkındadır.
Bu davranış, eğitim, ebeveynlik ve çevremizdeki insanları etkileme çabalarımızla ilgili çok önemli bir derstir. İnsanlar genellikle eleştiriye ve sert konuşmaya açık değildir. Çoğu zaman sessiz kalmamız, kişiye zaman vermemiz ve onun büyümesini ve gelişmesini, kendi başına anlayışa gelmesini beklememiz daha iyidir. Yanlış olduğunu gördüğümüz her şeyi hemen eleştirip düzeltemeyiz. Kişinin değişmeye açık olduğu zaman için uygun anı kollamak ya da kişinin dersi kendisine uygun bir şekilde kendi hızında kendi başına öğrenmesini beklemek en doğrusudur.
Hillel, eğitimde sabır ve bilgeliğin harika bir modeli olarak hizmet eder. Bize dini büyümenin kademeli bir süreç olduğunu gösterir, her bireyin, her çocuğun kendi hızında büyümesine ve gelişmesine sabırla izin vermemiz gerektiğini öğretir.
