Tüm şiirlerini, oyunlarını okudum. Çok okudum. Defalarca okudum. En çok O’nun yazdıklarını severek. Hatta en çok O’nu yazdım… Yazdıkları ile ülkesine duyduğu özlemi ve sevgiyi hissettim. Hakkında yazılanları, yaşadıklarını inceledim. Tümünü yaşarcasına yaptım. Nâzım Hikmet…
Tam adıyla Nâzım Hikmet Ran ve lakabı ile ‘Güzel Yüzlü Şair’. Türk şair ve oyun yazarı. Bir Türk. Türk edebiyatında serbest nazımın ilk uygulayıcısı ve çağdaş Türk şiirinin öncüsü. Uluslararası bir üne ulaşmış ve adı 20. yüzyılın ilk yarısında yaşamış olan dünyanın en büyük şairleri arasında anılmış bir edebiyatçı. Eserleri birçok yabancı dile çevrildi. Hasret duyduğu ülkesinden uzakta yaşamış ve uzakta ölmüş bir şair. Ve o hâlâ vatanında uzakta. Mezarı halen Moskova’da. Halen alınmadı, orada bırakıldı…
Türkiye Komünist Partisi (TKP) üyesi olması onun zor yıllar yaşamasına neden oldu. 11 davadan yargılandı. Bir yandan eserleri birçok ödül aldı, öte yandan mahkemeler, tutukluluklar, hapisler… Ancak Türkiye’deki yaşamının çoğunu hapiste geçirdi. Daha sonra Moskova’ya gitti ve Türk vatandaşlığından çıkarıldı. 1938’de şairin cezaevine girmesiyle yasaklanıp ortadan kaldırılmış olan Nâzım Hikmet şiiri, Türkiye’de ancak ölümünden yıllar sonra 1965’te yeniden ortaya çıkarıldı. Yüzünün gülümsemesini, içi acı dolu günlerinde bile bırakmayan ve güler yüzlülüğü kadar acılarını da, hasretlerini de şiirlerine yansıtan sürgünde bir hatıra… Acı dolu bir ün, hasret dolu uzaklar, bir çağın şairinin hâlâ vatanına hasret kalışı. Oysa sayesinde edinilmiş şiirlerin, duyguların ve düşüncelerin savunuculuğunu yaparken bile gelen geçen iktidarlar, hâlâ başaramadılar hasretine, öldükten sonra da olsa son vermeyi… Cesaret lazım… Yürümek lazım…
***
Yürümek;
yürümeyenleri arkasında boş sokaklar gibi bırakarak,
havaları boydan boya yarıp ikiye
karanlığın gözüne bakarak yürümek.
Yürümek;
dost omuz başlarını omuzlarının yanında duyup,
kelleni orta yere
yüreğini yumruklarının içine koyup yürümek.
Yürümek;
yolunda pusuya yattıklarını,
arkadan çelme attıklarını bilerek yürümek.
Yürümek;
yürekten gülerekten yürümek.
Yürümek lazım, bir hasreti artık sona erdirerek.
