Bazı şeyler gizemini korurken olayları çözebilmek kolay değildir. Mikets peraşasının sonunda Yosef’in satılmasıyla hiç ilgisi bulunmayan Binyamin’in alıkonulmak istenmesi kardeşler içinde Yeuda’nın harekete geçmesine neden olur. Elbette o zamana kadar başlarına gelen her sıkıntının nedeni olarak Yosef’in satılması gösterilmektedir. Kardeşler bu günahın bedelini ödediklerini düşünerek sıkıntılara seslerini çıkarmazlar. Ancak iş Binyamin’e uzanınca Yeuda ters giden bir şeyler olduğunu anlar ve krallık özelliğini göstermeye başlar. Öncelikle uzun ve çok duygusal bir konuşma yapar. Bu konuşma Yosef’in duygularını harekete geçirir ve durum daha da kötüleşmeden karanlıklar iki sözcükle aydınlanır: “Ani Yosef / Ben Yosef’im.”
Karanlık henüz aydınlanmışken Yosef’in sözlerinin devamı garip bir durum ortaya koyar. Yeuda konuşmasında defalarca babasından söz etmektedir. Yaakov’un yaşadığı açıkça ortadadır. Yosef’in “Babam hayatta mı?” sorusu son derece gariptir.
Kli Yakar burada Yosef’in ciddi bir paylama gerçekleştirdiğini öğretir. Elbette Yosef babasının fiziksel olarak yaşadığını anlamıştır. Ancak babasına oğlunun öldüğünü söylemek suretiyle uzun yıllar babalarına acı çektiren kardeşler nasıl böyle bir şeyi babalarına yapabilmişlerdir. Daha sonra da babalarının Binyamin’e olan bağlılığını öne sürerek Mısır yöneticisinden merhamet beklemektedirler. Yosef haklı olarak bekledikleri merhametin benzerini babalarına göstermediklerini bir anlamda yüzlerine vurmaktadır. Yirmi iki yıl boyunca oğluna hasret kalan Yaakov fiziksel olarak yaşamaktadır. Ama gerek tuttuğu matem nedeniyle Şehina’nın ondan uzaklaşması ve gerekse Yosef’in kaybına üzülmesiyle manevi anlamda yaşamıyor gibidir. İşte bu yüzden Yosef’in yaşadığını torunu Serah tarafından okunan bir şarkıyla öğrenen Yaakov’un ruhu yerine gelmiştir. Hem maneviyatı hem de Şehina’nın varlığı artık hissedilmektedir. Pasuk “Vatehi ruah Yaakov aviem / Babaları Yaakov’un ruhu canlandı” derken bir anlamda Yaakov’un yeniden doğduğunu söyler gibidir.
Rabiler Yosef’in kardeşlerini affedip affetmediği konusunda farklı düşünceler öne sürerler. Yosef ve Yeuda krallık özelliklerine sahiptirler. Bu yüzden de Yaakov Mısır’a gelmeden Yeuda’yı Mısır’a Goşen eyaletine yollar. Bilgeler burada öğrenim evinden söz etseler de asıl niyet Yosef ve Yeuda’nın barışmasıdır.
Peygamber Yehezkel Aftara olarak okuduğumuz otuz yedinci bölümde Tanrı ile ‘Berit Ş.alom’ yani barış akdi olması için kardeşler arasında ve özellikle Yeuda evi ile Yosef evi arasında barış olması gerektiğinden söz eder. Her ne kadar Yosef’te krallık özellikleri bulunsa da Yaakov Vayhi peraşasındaki bereketlendirmede krallık asasının Yeuda’dan ayrılmayacağını ifade eder. Bu da gelecekteki kralların soyunun Yeuda olması gerektiğini bizlere öğretir.
Krallık kimde olursa olsun kardeşler arasında aranan barıştır. Barışın olmadığı yerde huzur bulabilmek mümkün değildir.
