İyi bir yıl, iyi bir hayat diliyoruz yeni seneye girerken birbirimize. Şimdi diyeceksiniz daha eylül. Yıl başına çok var. Ama Yahudi takvimine göre tam da geçtiğimiz cuma akşamı yıl başını kutladık. Dünyanın yaradılışının yıldönümü olan bugünde birbirimize iyi bir yıl diledik.
Ailemin dünyanın dört bir yanına dağılmasından beri bayramları kalabalık aile sofrasında kutlama geleneğime biraz ara verdim. Bazan seyahatte olabiliyorum.
Bu sefer de bayramda Madagaskar Adasında bir bitmek bilmez yolları arşınlarlen buldum kendimi. Madagaskar’da varmak istediğimiz ilk hedefe gelmemiz nerdeyse üç gün sürdü. Arada okyanus kıyısında bir öğleden sonra geçirme şansımız oldu. Pazarı gezme, adanın insanlarıyla sohbet etme şansımız oldu. Hint Okyanusunun kıyısında met cezir nedeniyle suların çekilmesinden sonra sabah saatlerinde kumların arasına sıkışmış kabukluları attım gerisin geri denize. Sonra kalktık taş orman Tsingy’e doğru yola çıktık. Madagaskar’ın roller coaster benzeri kumdan köy yollarında 200 kilometre bir yolculuk (Ama o başka bir yazının konusu). Arada ünlü baobap yolundan geçtik. İyi bir hayat doğanın zenginliklerine ruhunu ve bedenini açabilmek şansı mıydı?
Bizler şehirlerimizde her türlü teknolojik imkanla donanmış yaşarken burada daha ilkel ve çok daha zorlu şartlarda bir hayat hüküm sürüyor. Aileler kalabalık, çocuklar bol. Eğitim eksik… Para yok. Hala büyücü şifacılara güveniliyor. Köylerde elektrik yok. Ama çoğunun elinde bir cep telefonu. İnsanlar renkli, cıvıl cıvıl, güler yüzlü. Hele köylerde çocuklar arabadan indiğiniz anda etrafınıza üşüşüyor. Foto, foto, foto! Fotoğraf çekip para kazanmak için değil Siz onların fotoğrafını çekesiniz diye. Poz veriyorlar size eğlenerek. Telefonunuzda kendilerini görecekler. Eğleniyorlar. Gülüyorlar. İstiyorlar da bir şeyler sizden. Su şişeni ver. Şeker ver. Boynundaki kolyeni ver. Elindeki kağıt mendili ver…. Paylaşalım… Vermiyorsunuz. Vermemelisiniz. O ayrı.
Ne diyordum?
Eğleniyorlar. Bizler şehirlerimizde inanın bu kadar güler yüzlü değiliz.
Saatler süren yolda sayısız köyden geçerken düşündüm. İyi bir hayat dilerken neyi dilediğimizi düşündüm. Nelerin olması lazımdı bir insanın hayatının iyi bir hayat olması için?
Sağlık mıydı? Finansal özgürlük müydü? Huzur? Sevgi? Sevdiğimiz ve bizi seven insanlarla çevrili olmak mıydı? Suya ve elektriğe ulaşabilmiş olmak mıydı? Başarı mıydı? Yapmak istemediklerimizi yapmak zorunda olmamak mıydı iyi bir hayat?
Yoksa iyi bir hayat iyi edimlerde bulunduğumuz bir hayat mıydı? Dünyaya ve topluma faydalı olduğumuz bir hayat mıydı?
