Uyanmaya hazır mısın?
Show TV’nin iki haftadır kalplerde kimi zaman fırtınalar, kimi zamansa tatlı meltemler estiren MF Yapım imzalı dizisi ‘Bahar’ ekranlara ve reyting yarışına iddialı bir giriş yaptı.
Kore yapımı ‘Doctor Cha’dan uyarlama olan, Neslihan Yeşilyurt’un yönetmen koltuğunda oturduğu, senaryosunu ise Ayça Üzüm’ün kaleme aldığı ‘Bahar’, nihayet tamamen kadın elinden çıkmış sahneleri ve hikayesiyle, vurdulu kırdılı, erkek egemen ağa-mafya temalı dizilerin arasında adeta nefes aldırdı. Tabii bu taze nefeste Demet Evgar’ın da oyunculuk dersi verir nitelikteki performansının payı büyük.
Bir kadın düşünün… Kendisini tamamen ailesine ve çocuklarına adamış, bu aileyi inşa edebilmek ve koruyabilmek adına çok sevdiği doktorluk kariyerinin başında mesleğinden vazgeçmiş, kendini/ kadınlığını unutmuş, eşine “Sen kahkahamdan rahatsız oluyorsun diye, ben sesimi kıstım, neşemi kaybettim. Tutkumu, mesleğimi, gençliğimi kaybettim” diyecek kadar ruhu acı çeken… Yine de kendini feda etmekten asla çekinmeyen ve şikayet de etmeyen… İsmi Bahar (Demet Evgar)… Bahar, hayatının baharını yanlış kişilerin elinde heba eden nice hemcinsimizden biri…
Ve bu kadın, bir gün kendisini aldatan eşi için alışveriş yaparken bayılıyor. Yapılan tahliller sonucu karaciğer nakli olması gerektiği ortaya çıkıyor. Uyumlu tek donör kocası Timur (Mehmet Yılmaz Ak). Dış dünyaya karşı despot, kibirli, kusursuz bir aileye sahipmiş gibi görünen fakat içeride karısına en küçük bir sevgi kırıntısı göstermeyen, onu annesinin gönüllü hizmetçisi yapan, bir de üniversitedeki aşkıyla ilişkisine üç yıldır kaldığı yerden devam eden çok da tanıdık bir karakter…
Ve bingo! Timur, külkedisine çevirdiği Doktor Bahar’a karaciğerini vermekten son anda vazgeçiyor. Fakat öngörülü, yetenekli ve yakışıklı Cerrah Evren’in (Buğra Gülsoy) yaşanacakları ilk başta sezmesiyle aldığı önlem sayesinde ‘Bahar’ın hayatı kurtuluyor. Gözlerini açtığı ilk anda kocasına söylediği “Şimdi canına okudum şerefsiz” cümlesi ise o saatten sonra başlayacak komedinin sinyallerini izleyiciye çok net veriyor.
Bahar, hayatını yeniden inşa etme kararını ancak ölümle burun buruna geldikten sonra alabiliyor ve diyor ki “Tekrar başlıyorum mücadeleye, yaralandığım yerden.”
Yeni hayatının ilk gününü Turgut Uyar’ın ‘Denge’ şiiriyle karşılıyor. Nasıl mutlu olduğunu bile hatırlamayan bu kadın, alışveriş yapmak, arkadaşlarla vakit geçirmek, güzellik merkezinde kendini değiştirmekle uğraşırken birden eksikliğin 20 yıl önce geride bıraktığı kariyeri olduğunu fark ediyor ve TUS’u dereceyle kazanıp kocasının hastanesinde asistan olarak mesleğine yeniden start veriyor.
Kendi hayatımızda figüran olmayı kabul etmiyoruz!
‘Bahar’ dizisinin içindeki cesareti kaybetmiş birçok kadına ilham olacağı kanısındayım. Kendi hayatında figüran rolü oynayan, içindeki çiçekleri solduracak ilişkilerin pençesinde koca bir hayat harcayan, başkaları mutlu olsun diye onların maddi/ manevi hizmetkarı olan, ezilen ve bu düzenden sıkılan ‘Bahar’ların uyanışa geçmesini tüm kalbimle arzu ediyorum.
Aile kurmak, kadın veya erkeğin kendisini feda etmesinden ziyade, birbirinin öz benliğine saygı duyduğu ve bu mutluluğu sürdürmek adına sevdiği kişiyi her şartta desteklediği zaman güzeldir. Güçlü bir erkek, eşinin başarısından gurur duyar. Onu evine kapatarak ‘Külkedisi’ masallarının sadece hizmetçilikten bahseden kısmına kahraman yapmaz.
Bizler, Doktor Evren gibi üzüntümüzü gözlerimizden anlayacak, bizleri cesaretlendirecek, gücümüzü, kim olduğumuzu hatırlatacak, kış uykusundan uyandırıp içimizde bahar çiçekleri açtıracak donanımlı ama komplekssiz, mütevazı ve duyarlı sevgililere/ eşlere layığız. Birilerini iyileştirmeye çalışırken, kendisi yara alan insanların tedavisi ise bildiğiniz üzere kesinlikle daha ağır geçiyor.
Bu sebepten hayatın tüm yükünü omuzlarınıza yükleyecek olanları değil de, size omuz verecek kişileri başınızın tacı yapın. Ruhunuzda yeşeren taptaze çiçek bahçesine ve serbest bıraktığınızda dünyanın en güzel melodisine sahip kahkahalarınızın güzelliğine sizler bile inanamayacaksınız.
