BİR ÖYKÜ BİR DERS
Gemara, Rabi Yeuda Anasi hakkında bir öykü anlatır. Rabi on üç yıl boyunca çok sancılı bir hastalık süreci geçirir. Gemara Rabi’nin acılar içinde kıvrandığını ve duyan herkesin buna çok üzüldüğünü anlatır. Gemara bu hastalığın nedeni hakkında da bilgi verir.
Rabi çarşıda yürürken bir buzağı koşarak yanına gelir ve Rabi’nin cübbesinin altına saklanmaya çalışır. Şohet o buzağıyı kesmek için gelmektedir buzağı da Rabi’ye sığınmıştır. Rabi buzağıya ‘kesilmesi gerektiğini ve bunun için yaratıldığını’ söyler. Buzağının korkusuna karşı gösterilen bu duyarsızlık nedeniyle Rabi on üç yıl boyunca şiddetli ağrılar çekeceği bir hastalıkla cezalandırılır.
Rabi’nin evinde etrafı temizleyen temizlikçi etrafta görünen fareleri kovalamaya başlar. Rabi Tanrı’nın bütün yaratılanlara karşı şefkatle yaklaştığı öğretisini anımsar ve hizmetçiye fareleri rahat bırakmasını söyler. Farelere karşı gösterilen bu nezaket buzağıya karşı yapılan duyarsızlığın neden olduğu hastalığın da iyileşmesine sebep olur.
Biraz daha yakından bakarsak burada birçok mesajın burada yer aldığını görebiliriz. İnsanlar zengin ve ünlü olduklarında, genellikle diğerlerinden daha önemli ve üstün olduklarına inanmaya başlarlar. Toplumsal bakış açısı da bunu destekler görünümde olduğundan insanlar servete ulaştıklarında böyle hissetmeye başlarlar. İnsanlar hakkında konuşurken acımasız eleştiriler yapmak veya yargılamak için bir çekince hissetmezler. Rabi’nin on üç yıl gibi uzun bir sürede algıladığı her canlının kendisine göre bir önemi olduğudur. Kimse kimseyi kendinden daha az önemli görme hakkına sahip değildir. Yirmiyau peygamber dokuzuncu bölüm 22. cümlesinde bizleri uyarır.
“Ko amar Ad… al yitalel haham behohmato veal yitalel agibor bigvurato veal yitalel aşir beoşro / Tanrı şöyle diyor: bilge bilgeliği ile, güçlü olan kudreti ile ve zengin olan zenginliği ile övünmesin.”
