Çocuklarınızı Göztepe Kültür Derneği´ne getirin! Siz de gelin!
Öyle bir dernek, öyle bir birliktelik düşünün ki, 7’sinden 77’sine birbirine sımsıkı kenetlenmiş… Yeri gelmiş binasına veda etmek zorunda kalmış, yeri gelmiş farklı gerçeklerle yüzleşmiş ama asla vazgeçmemiş.
Öyle bir dernek düşünün ki, siz Avrupa yakasında olup bazen uzun süre görüşemeseniz bile hep aynı sıcaklık ve kardeşlik duygusuyla sizi sarıp sarmalasın ve bu toplumun bir parçası olduğunuzu hissettirsin.
Öyle bir dernek düşünün ki, her kurumun önce kendini düşündüğü bir gerçeklikte, yaşlılarımızın yuvası Or Yom ile el ele versin ve bize kim olduğumuzu hatırlatsın…
İçimdekileri yazmak sayfaları alabilir. Ne yazsam ne söylesem az o cesur ve azimli yürekler için!
Bazen tek bir söz yeter…
Hazak ve Ematz…
***
Geçtiğimiz cumartesi akşamı Maslak42’nin sahnesinde Göztepe Kültür Derneği tiyatro ekibi tarafından üç nesil bir arada sahneye konan çok duygulu bir oyun izledim. Gerçekleri tiyatro ile anlatabilmenin, izlerken topluma mesaj verip düşündürebilmenin en değerli örneğini yaşadık.
İzmir’de 2000’li yılların başında kapanmış Karinyo isimli yaşlılar derneğimizin ismiyle, yaşlılarımızın günlük yaşamlarına, çektikleri sıkıntılara, keyifli ve hüzünlü hallerine kısa süreliğine de olsa ortak olduk. Bir pansiyonerin koronadan tutun, casusluk hikayelerine herşeyi izlediği medya etkisiyle komplo teorilerine bağlaması hepimizi güldürürken düşündürdü.
Mösyö Şemuel’in ada hatıralarında söylediği, “Deniz eskimeyen bir dost gibidir.
Zaman su gibi aksa da o hep oradadır” sözleri hepimizi Büyükada’ya götürdü.
Ancak oyunun en gerçek ve yüzümüze çarpan yönü Karinyo başkanının, yaşlılar yurdunda maddi durumun iyi gitmediğini açıkladığında yaşlıların “Bu toplumda en kötü zamanda bile insanlar birbirine destek verir” sözü idi.
Hele oyunun son sahnesinde Sara’nın ‘Babası İçin’ düzenlediği konserde baba Şemuel’in “Lütfen yaşlılarınızın üzerinden elinizi çekmeyin” sözleri hepimizi ağlattı.
Gelirinin Or Yom ile paylaşıldığı, iki kurumumuzun örnek olacak birlikteliği ve dayanışmasını bizlere sunan ‘Babam İçin’ oyunu bu kez güldürürken toplumsal meselelerimize de dikkat çekti.
Oyunun arasında kısa sohbet imkanı bulduğum Or Yom Başkanı Ömür Hatem’i şu sıralar çoğu kurum, vakıf başkanı gibi sıkıntılı gördüm. 63 pansiyonerimize ev sahipliği yapan Or Yom’u da, çocuklarımızın geleceği okulumuzu da herşeyin önünde toplum olarak el üstünde tutmamız gerekmekte. Pansiyonerlerimiz, gönüllülerin ve kurum çalışanlarının insan üstü emekleriyle Or Yom’da hayatlarının bu dönemini en iyi imkanlarla geçirmekteler.
Göztepe Kültür Derneği herşeyden öte bir aile olabilmeyi başarabilmiş, 50 yaşında ama her daim yepyeni kıpır kıpır bir heyecanla gençlerimizi bekliyor.
Yazımın başında da belirttiğim gibi, çocuğunuzun ilerde bu toplumdan bir gençle tanışabilmesi, kaynaşabilmesi için mucizeyi başka yerde beklemeyin.
Hemen şimdi, Göztepe Kültür Derneği’ne gelin!
Küçük yaşlardan gençlerimizi her alanda eğiten, onlara paylaşmayı, yaşlılarımıza sahip çıkma bilincini tiyatro ile öğreten Göztepe Kültür Derneği ve cesur yüreklerine ne kadar teşekkür etsek az!
Başta toplum yönetimi ve hepimize düşen, bu zor dönemde gönüllü olarak bu topluma hizmet edenlere tam destek verebilmek!
İyi ki varsın Göztepe Kültür Derneği!
Hazak ve Ematz!
